UN ÜRETİMİ

UN ÜRETİMİ Fabrikalarda un üretimini 8 aşamada inceleyebiliriz: 1. Buğdayın alımı ve depolanması 2. Buğdayın temizlenmesi ve yabancı maddelerden ayrılması 3. Paçal işlemi 4. Buğdayın yıkanması 5. Buğdayın tavlanması 6. Buğdayın öğütülmesi 7. Eleme 8. Ambalajlama ve depolama

UN ÜRETİMİ

Fabrikalarda un üretimini 8 aşamada inceleyebiliriz:

1. Buğdayın Alımı ve Depolanması

Buğdaylar genel olarak botanik yapıya göre 3 grup altında sınıflandırılmaktadır:

a- Makarnalık Buğday(Triticum Durum)
b- Ekmeklik Buğday (Triticum Vulgare)
c- Topbaş veya Bisküvilik Buğday (Triticum Compactum)

Buğday piyasasında daha ziyade buğdaylar diğer karakterlerine göre sınıflandırılmaktadırlar. Örneğin;

Tane sertliğine göre: Sert Buğday – Yumuşak Buğday,
Tane rengine göre: Kırmızı Buğday – Beyaz Buğday,
Ekilişlerine göre: Yazlık Buğday – Kışlık Buğday.

Buğday tanesi esas olarak üç kısma ayrılır:

a) Kabuk (Perikarp-Kepek); ortalama tanenin %12’sini,
b) Rüşeym (Embriyo–cücük); ortalama tanenin %3’ünü,
c) Tane içi (Endosperm-unlu kısım); ortalama tanenin % 85’ini teşkil eder. Un için en önemli kısımdır. Buğday tanesinde insan gıdası olarak istifade edilen un endosperm (tane içi)’den elde edilir.

Türkiye buğdaylarında su miktarı %8–14 arasında değişir.

Depo olarak kullanılacak bina rutubet almayan kuru, havadar ve aydınlık bir yer olmalıdır. Bir ton ürün için en az 1,5 m2 alan hesap edilmelidir. Saklama yerinde buğdayın nem oranı %14’ün altında bulunması gerekir. Şayet danenin nem oranı %14’ü geçerse kızışma ve küflenme hızlanır. Bu da ürünün kısa sürede bozularak kullanılamaz hale gelmesine neden olur. Depo için en iyi ısı derecesi +4 ºC’dır.

Okumaya Devam Edin...